زندگی شخصی لئوناردو دا وینچی
لئوناردو دی سِر پیرو دا وینچی (به ایتالیایی : leonardo da vinci)؛ نقاش، مجسمه ساز، موسیقی دان، ریاضیدان، مخترع، زمین شناس، نقشه کش، گیاه شناس و زیست شناس، و نویسنده ایتالیایی که در آوریل ۱۴۵۲ در روستایی اطراف فلورانس ایتالیا متولد شد. لئوناردو که فرزند نامشروع پیرو‌فرانسیسو‌دی‌آنتونیو داوینچی و کاترین است. مادرش دهقانی فقیر، اما پدرش از خانواده‌های ثروتمند فلورانس بود. تا ۵ سالگی با مادرش زندگی می کرد اما بعد پیش پدرش می ماند. پدرش به تازگی با دختری شانزده ساله ازدواج کرده بود و نامادری‌اش رفتار خوب و صمیمی با لئوناردو داشت، اما خیلی زود فوت می‌کند.
لئوناردو در درس های مدرسه زیاد موفق نبود اما علاقه و هیجان بسیاری به طبیعت و پیرامون خود داشت و به همین خاطر پدرش که حالا مجدداً ازدواج کرده او را برای شاگردی به هنرکده ای در فلورانس نزد آندرئا دل وروکیو فرستاد. آندرئا دل وروکیو که یک نقاش و پیکرتراش چیره دست و معروف بود خیلی زود متوجه استعداد نهفته درون لئوناردو می شود.
آغاز فعالیت حرفه ای لئوناردو داوینچی
لئوناردو داوینچی در فلورانس و نزد استادش، علاوه بر نقاشی و مجسمه سازی، با ریخته گری و کار با فلز آشنایی پیدا کرد و خیلی زود توانست طرح پیکر فلزی مدل های برهنه و پوشیده را پیاده کند. او در ۱۷سالگی یک استاد ماهر پیکر تراش شده بود و حتی می‌توانست بعضی ابزار و ماشین آلات مورد نیاز کارش را بسازد. گفته می‌شود حتی می‌توانست همزمان با یک دست نقاشی کند و با دست دیگرش بنویسد.
دانش لئوناردو داوینچی در شناخت و استفاده از رنگ ها، نورشناسی و دادن عمق به نقاشی هایش با سایه روشن کم نظیر بود. او پس از اتمام آموزش به میلان رفت و در سال ۱۵۱۵ که میلان توسط فرانسه تسخیر شد. سپس از طرف پادشاه فرانسه به آنجا فراخوانده شد و در کلوس‌لوس، در نزدیکی اقامتگاه سلطنتی، جای گرفت. پادشاه فرانسه که حالا رابطه ی دوستی عمیقی با او برقرار کرده بود ضمن تعیین حقوق و مقرری، سفارش ساخت یک شیر مکانیکی به داوینچی می دهد.
مونالیزا و شام آخر، دو اثر برجسته‌ی لئوناردو داوینچی
لئوناردو دا وینچی هر چند نقاش زیاد پرکاری نبود اما در سال های زندگی خود آثار بسیار خارق العاده‌‌ای خلق می کند که تا آن زمان مانند آنها وجود نداشت.اما در میان همه‌ی آثار، دو نقاشی «مونالیزا» و «شام آخر» شهرت لئوناردو دل وینچی را دوچندان کرده‌اند.
تابلوی شام آخر که داوینچی آن را برای کلیسا سانتاماریا در میلان کشیده بود، در واقع نشانه‌ی تکامل هنری سده‌ی پانزدهم و مشهورترین نقاشی مذهبی تاریخ است. در این نقاشی که بر پایه‌ی یوحنا کشیده شده، داوینچی عیسی مسیح و حواریون او را در پس زمينه‌ی اتاقی ساده و بزرگ، بر سر میز شام طویلی در روزهای آخر زندگی مسیح نشان می دهد. آنجا که مسیح می گوید: یکی از ۱۲حواری به او خیانت خواهند کرد. با اینکه این اثر به خاطر عدم استفاده از مواد مناسب با ماندگاری بالا، بارها ترمیم شده، اما حس و گیرایی اثر هنوز به خوبی حفظ شده است.
نقاشی مونالیزا یا لبخند ژوکوند به عنوان مشهورترین شبیه سازی چهره جهان شناخته می شود. حالت رمزآلود لبخند این زن در نقاشی به حدی مورد توجه افراد قرار گرفته که زمانی شکل لبخند تصنعی مونالیزا جزو فرهنگ عامه مردم غرب بود و همه می خواستند به نوعی آن حالت لبخند را تقلید کنند. این نقاشی که از چهره‌ی لا جوکوندا (ژوکوند)، همسر یک بانکدار به اسم دل جوکوند، که در یک ایوان سر بسته و پشت به یک منظره طبیعی در حالی که دو دست خود را روی هم گذاشته کشیده شده است. در نسخه‌ی اصلی که بزرگتر از اثری است که در موزه لوور نگهداری می شود، دو ستون این ایوان کاملا مشخص است. در این نقاشی، شیفتگی داوینچی را به ایجاد سایه روشن برای دادن عمق طبیعی به کار، به خوبی می توان مشاهده کرد.
پژوهش ها و فعالیت های علمی داوینچی
داوینچی علاوه بر هنر، علاقه زیادی به علم نیز داشت اگرچه میل چندانی به تحصیل نشان نداده بود. طرح های اولیه و یادداشت های بسیاری از او به جای مانده که این علاقه و استعداد او را به علم و خلق دستگاه‌ها و ماشین های جنگی و طرح های خلاقانه که امروزه نسخه های واقعی آن ها وجود دارد، نشان می‌دهد. داوینچی برای طراحی های خود با استفاده از خط معکوس، یادداشت هایی می گذاشت که درباره‌ی آن ها توضیح می داد. می تواینم به اختصار به بخشی از آثار او اشاره کنیم؛
طرح های خلاقانه ماشین های پرنده و هواپیما
طرح های ادوات زرهی، زیر دریایی جنگی، تانک و لباس‌های غواصی
طرح اولیه برای کیلومتر شمار و ساخت یک ساعت که به ساعت داوینچی معروف شد.
طرح برای سدها و کانال های آب
طرح پل های چوبی با این قابلیت که بتوان آن را از هم جدا و دوباره سر هم کرد.
اما همه این آثار و ابداعات که ورای علم و تصورات مردمان آن زمان است مدیون علاقه و مطالعه‌ی داوینچی در طبیعت و دنیای پیرامون خود است. با مطالعه روی آناتومی و اسکلت انسان ها و سعی در شناخت و مطالعه روی حالات مختلف چهره انسان و حتی کالبد شکافی مردگان بود که توانست نقاشی‌هایی چنین هنرمندانه و طبیعی از انسان بکشد. با مطالعه روی پرندگان و حیوانات و شناخت پدیده‌های طبیعی و شناخت نور و رنگ و پرسپکتیو بود که توانست آثاری چنین شگفت‌انگیز خلق کند و نام خود را برای همیشه نه تنها در دنیای هنر، که در دنیای علم و فناوری نیز برای همیشه ماندگار کند.